Onder de rook van Cuzco, 1448 ‘Grootvader, ik ben het: uw oudste kleinzoon. Ik heb quinoa en een kruik maïsbier voor u meegebracht. De reden van mijn bezoek is echter niet heuglijk. Mijn hoofd voelt zwaar van de zorgen en steeds opnieuw dwalen mijn gedachten af naar vroeger, alsof de goden me iets proberen te […]
Een moeder vergeet niet – door Sandrine van der Velde
Brussel, 28 februari 1530 Hoewel de zon harde schaduwen werpt over de onregelmatige kasseien van het pleintje, huivert Jeanne onder haar wollen mantel. Het is pas februari en de sneeuw is nog maar net gesmolten. Gezeten in een windstil hoekje, op het stenen bankje bij de fontein, heft ze haar gezicht met gesloten ogen op […]
Dichter bij de dood – door Marloes Jongewaard
Dublin, Kilmainham Gaol-gevangenis, 1916 Vol verwachting keek Joe naar het vierkant in de zwarte celdeur. Hij wachtte op water, en als hij geluk had een stuk droog brood. Normaal gesproken zou hij in de week na Pasen naar zijn ouderlijk huis gaan. Hij zou de deurklopper laten neerkomen op het donkerblauw geschilderde hout en zijn […]
Dagboek van een Fransman – Daniël Korving
Berlijn, 24 april 1945, rond het gemeentehuis van Neukölln om 23.00 u. ‘Nou, valt mee toch!?’, riep Claude met een macabere grijns tussen de dreunen en de flitsen door terwijl iedere vezel in de lucht knetterde van de hitte. Het hele bataljon, althans de zestien resterende mannen van ons, school tussen het puin rond het […]
Een kille ochtend – door Marjolijn van de Gender
Londen, 1774 Vandaag was de kou Martha’s vriend. Gisteren had hij haar gemarteld en gebeten, maar nu streek de sneeuw bijna liefdevol over haar kaak, die gloeide en bonsde. Elke smeltende sneeuwvlok tegen haar huid betekende een seconde van troost. Ze moest zichzelf dwingen om de stoffen zak met spullen niet van haar rug te […]
De herbergier – door Paul Christiaan Smis
Judea, ca. 5 voor Christus Zecharia was een herbergier, maar hij hield niet van mensen. Althans, niet van hele menigten. Een beperkt groepje in de gelagkamer kon hij nog net aan. Niet iedereen is de baas over zijn eigen zielenleven. Zijn vader was al waard in dezelfde herberg. Een lange en angstige jeugd had Zecharia […]
Hemels eten, hels leven – door Sandrine van der Velde
Florence, 29 september 1517 Hij geniet van het moment waarop hij de nek hoort kraken en de tot het uiterste gespannen spieren onder zijn handen ineens voelt verslappen; die fractie van een seconde waarin het leven merkbaar het lichaam verlaat. Een ondeelbaar moment waarin walging en extase samenkomen. De aanblik van de bloeddoorlopen ogen en […]
Matteo’s eerste marktdag – door Sandrine van der Velde
Florence, 24 juni 1516 ‘Papa, mag ik nog even op je rug?’ vraagt Matteo voor de zoveelste keer. ‘Nee jongen, je moet nog maar even zelf lopen. Het is niet ver meer. Kijk, je kan de stad al een beetje zien!’ Het was nog nacht geweest toen ze van de boerderij waren vertrokken. Maar nu, […]